Historia Ośrodka
Ośrodek Leczenia i Rehabilitacji Dzieci im. św. Jana Pawła II w Rybniku rozpoczął działalność we wrześniu 1990 roku. Inicjatorem jego powstania był ks. Henryk Jośko (1947- 1997) – proboszcz sąsiadującej z placówką parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej, który był nie tylko sprawnym organizatorem i budowniczym, lecz przede wszystkim człowiekiem wrażliwym na potrzeby niepełnosprawnych dzieci. Jego społeczny apel z 1988 roku poruszył serca mieszkańców miasta i zyskał dla powstania specjalistycznego ośrodka poparcie lokalnych władz:
„W trosce o dzieci niepełnosprawne ruchowo i umysłowo parafia pw. św. Jadwigi w Rybniku przystępuje do budowy ośrodka rehabilitacji, realizowanego w ramach czynu społecznego parafian i innych ludzi dobrej woli, niezależnie od wyznawanego światopoglądu. Podejmując to dzieło pragniemy przyjść z pomocą dzieciom, których cierpienie wymaga szczególnej troski oraz rodzicom tych dzieci, którzy mają prawo oczekiwać pomocy.”
Należy podkreślić, że Ośrodek powstał dzięki ofiarności i zaangażowaniu rybniczan. Do dziś nasza placówka ma wśród mieszkańców miasta oraz przedstawicieli samorządu wielu przyjaciół i sprzymierzeńców.
Transformacja ustrojowa w Polsce umożliwiła po roku 1989 powstawanie placówek dla dzieci niepełnosprawnych. Ich twórcami byli zarówno księża, rodzice dzieci, jak i społecznicy-specjaliści, zajmujący się tą tematyką. Oprócz placówek, w których przeważał charakter opiekuńczy, zaczęły powstawać placówki specjalistyczne, zajmujące się dziećmi niepełnosprawnymi. Rybnicki Ośrodek jest jedną z nich.
Pomysłodawcą, inicjatorem i organizatorem Ośrodka Leczenia i Rehabilitacji Dzieci im. św. Jana Pawła II był ks. Henryk Jośko (1947-1997), który w październiku 1987 r. wystąpił publicznie z inicjatywą budowy ośrodka dla dzieci niepełnosprawnych. Społeczny apel księdza dziekana spowodował odpowiedź wielu ludzi dobrej woli i instytucji, z władzami miasta włącznie. Wielkie zaangażowanie licznej rzeszy rybniczan w realizację tego przedsięwzięcia sprawiło, iż w dniu 01.09.1990 r. Ośrodek został poświęcony i oddany do użytku.
Na podstawie porozumienia zawartego dnia 27 lipca 1990 roku pomiędzy proboszczem parafii św. Jadwigi a Zarządem Miasta Rybnika strony m.in. postanowiły w punkcie 1 porozumienia: „Z dniem 1 września 1990 roku zostanie przekazany Miastu Ośrodek Leczniczo-Rehabilitacyjny dla Dzieci Niepełnosprawnych położony w Rybniku przy ul. Kardynała Kominka, wybudowany na gruncie Skarbu Państwa za zgodą Wojewody Katowickiego”. W punkcie 6 w/w porozumienia zawarta została informacja, iż z uwagi na leczniczo-rehabilitacyjny charakter placówki, Zarząd Miasta upoważniony jest do przekazania ośrodka Resortowi Zdrowia. W związku z powyższym ówczesny Prezydent Miasta Rybnika Józef Makosz, podczas uroczystości przekazał symboliczny klucz Dyrektorowi Zespołu Opieki Zdrowotnej w Rybniku. Tak więc od 1 września 1990 roku Ośrodek Leczenia i Rehabilitacji Dzieci im. św. Jana Pawła II rozpoczął swoje funkcjonowanie w strukturach ZOZ Rybnik.
W strukturach tych placówka pozostała do 1991 roku. Z uwagi na brak środków finansowych, z jakimi borykała się służba zdrowia, w marcu 1991 roku decyzją Rady Miasta Rybnika ośrodek znalazł się w strukturach organizacyjnych i finansowych Ośrodka Pomocy Społecznej.
W roku 2004 nastąpiło usamodzielnienie Ośrodka Leczniczo-Rehabilitacyjnego jako jednostki organizacyjnej miasta Rybnika i przejęcie przez Ośrodek wszelkich obowiązków i uprawnień pracodawcy.
Ośrodek Leczenia i Rehabilitacji w Rybniku jest stosunkowo nową placówką. Oddano go do użytku 1 września 1990 roku. Otwarcia obiektu dokonała ówczesna wiceminister zdrowia Krystyna Sienkiewicz w obecności zaproszonych gości: ks. biskupa Damiana Zimonia, wojewody katowickiego Wojciecha Czecha, parlamentarzystów oraz władz miasta. Placówce nadano imię Jana Pawła II. Zbudowany obiekt obejmuje powierzchnię 1600 m2 i posiada m.in. pokój zabiegowo-inhalacyjny, gabinety: do masaże suchego i podwodnego, do fizykoterapii, salę gimnastyczną, basen, gabinety lekarskie, logopedy, psychologa, a także salę ćwiczeń indywidualnych, sale pobytu dziennego, jadalnię, obszerny hol i doskonale zaprojektowane oraz wyposażone zaplecze gospodarcze i techniczne. O wyposażenie w sprzęt rehabilitacyjny zadbała Komisja Charytatywna Episkopatu.
Ośrodek to obiekt godzien najwyższego uznania – nie tylko z racji swych walorów architektonicznych, lecz w równym stopniu z uwagi na pasję i niezwykłe zaangażowanie jego twórców, budowniczych i ofiarodawców.
Dzięki temu, że Ośrodek powstał, dzieci niepełnosprawne stały się pełnosprawnymi członkami społeczności lokalnej i parafialnej. Małe sukcesy są dużym osiągnięciem w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym, większe zaś ogromną radością, dzieci, opiekunów i rodziców.
